Tijd voor de volgende stap!

Ik moet zelf nog steeds erg wennen aan het idee, maar vanaf 1 september a.s. zal ik niet meer in dienst zijn bij het Radboud sportcentrum waar ik 19 jaar heb gewerkt en ben ik na 41 jaar niet meer ergens in loondienst. Ja, echt, ik heb ruim 2 weken geleden ontslag genomen één jaar voordat ik eigenlijk met (zeer) vervroegd pensioen zou gaan. Niet omdat ik het werk vervelend vond, maar omdat ik (eindelijk echt) heb geluisterd naar mijn lichaam.

Mijn bloeddruk heeft de doorslag gegeven. Deze was steeds hoog op momenten dat ik voor het sportcentrum had gewerkt, ook al dacht ik dat ik heel relaxed achter mijn computer bezig was geweest. Het viel op dat na andere activiteiten mijn bloeddruk echter gewoon goed was, zelfs op die ene dag dat ik moe en behoorlijk overprikkeld was omdat we met dochter en kleinkinderen naar een zeer drukke dierentuin waren geweest. Alsof iets mij via die hoge bloeddruk (verbonden met mijn hart) duidelijk probeerde te maken “het maakt niet uit hoeveel uur je minder gaat werken of hoeveel taken je ook afstoot, dit werk past niet meer bij je en ik blijf waarschuwen totdat je dit inziet”. En dus heb ik geluisterd, ook in het besef, je mag het ook angst noemen, dat toekomstige waarschuwingen nog heftiger zouden kunnen zijn.

Soms vraag ik me echt nog wel af of het zo handig is geweest om, zeker in deze onzekere tijden, de financiële zekerheid op te zeggen, want het was natuurlijk best relaxed dat ook als er een keer weinig afspraken gemaakt werden in de praktijk of als er een lockdown was, ik toch altijd nog het inkomen van het sportcentrum had. Mijn gevoel dat ik de juiste beslissing heb genomen neemt het gelukkig altijd weer heel snel over van mijn ongeruste hoofd. Het is dus gewoon helemaal goed zo

Liefs vanuit een heel erg warm Frankrijk waar ik nog wat verder kan wennen aan het idee
Monique